Pinhani - Yitirmeden - Akor

C                                                      Em

Durup düşünmeye zamanın olur mu

                                     F

Yitirmeden anlamaz insan 

                                C       G 

Sevdiklerin yolun sonunda 

C                                        Em

Sarıl her fırsatında o insana

                                       F 

Arkasından ağlayan olma 

                                  C        G

Geri getirmez çok ağlasan da 





Am                                          G

Durur, durur belki baş ucunda 

                                          F

Annen baban kendi çapında 

                             C   G

Abin bile 47 yaşında 



Am                                                 G

Ömür, ömür sanki bir kara kutuymuş 

                                            F

Gün gelince herkesin açılmış, 

                                             C   G

Ama sorarsan hep geç kalınmış 





C                                                      Em

Güzel günlerimizin bittiğini sanma 

                                           F

Belki bir daha böylesi olmaz 

                                           C       G 

Ama her bi gün güzel aslında 

C                                                      Em

Yakın durmanın zor olduğu ortada 

                                                    F

Uzak olmak her zaman en kolay

                                      C       G 

Ama en zoru yalnız olunca 





Am                                     Em

Uyur, uyur belki hep yanında 

                                       F

İlk sevgilin kendi solunda 

                                   C       G 

Her hatıra asılı duvarında 



Am                                                       Em

Ömür, ömür sanki bir kara kutuymuş 

                                             F

Gün gelince herkesin açılmış 

                                             C        G 

Ama sorarsan hep geç kalınmış